Aşağıda içinde hem redif hem de kafiye olan ve başka yerlerde bulunmayan dörtlükler yer almaktadır. Kafiye olan kısımlar mavi ile, redif olan kısımlar kırmızı ile gösterilmiştir.
Dörtlüğün her bir satırına mısra denir.
Mısra sonlarında yazılışları, okunuşları, anlamları ve görevleri aynı olan eklerin, kelime ve kelime gruplarının tekrar edilmesine redif denir.
Mısra sonlarındaki yazılışları ve okunuşları aynı, anlamları ve görevleri farklı kelimelerin, eklerin benzerliğine kafiye denir.
Çok yoruldum
Sabahtan beri ayaktayım, yürümekten şişti ayaklar ak kafiye lar redif
Adımlarım birbirini kovalıyor, artık sallanıyor bacaklar ak kafiye lar redif
Ne de uzakmış okul yolu, yürüye yürüye bitmedi yollar ol kafiye lar redif
Defterler kitaplar külçe gibi oldu, taşımıyor artık kollar ol kafiye lar redif
Yukarıdaki dörtlükte ek halinde redif kullanılmıştır. İki harfli kafiyelere tam kafiye denilmektedir. Rediflerden önce tam kafiye kullanılmıştır.
Bizim oralar
Bizim oralarda bu mevsimde dağların tepesi beyaz olur yaz kafiye olur redif
Güneşe aldanma taze damat, öğle vakti bile ayaz olur yaz kafiye olur redif
Bizim oraların suyu nasıl da tatlıdır sanki yaş pasta gibi asta kafiye gibi redif
Ama suyu soğuk içersen yatarsın, ecelini bekleyen hasta gibi asta kafiye gibi redif
Yukarıdaki dörtlükte ise kelime şeklinde redif kullanılmıştır. Üç veya daha fazla harf aynı ise buna zengin kafiye denir. Yukarıdaki dörtlükte yaz ve asta sesleri ile zengin kafiye yapılmıştır.
Bu yazıda yer alan dörtlüklerin telif hakkı volbiex.com a aittir. Başka yerde yayınlanacaksa sitenin ismine atıf yapılması zorunludur.
